dicelah-celah daun merah ungu saya melihat kehidupan. bagaimana warna alam boleh membentuk persepsi saya. corak daun tidak mampu makhluk cipta walau sehelai. kesenian yang boleh mendekatkan saya kepada tuhan. tuhan mencipta, saya menerima. lalu terpesona dan ghairah dalam menikmati alam. dikalangan kita ada yang terlalu tamak mengkhianati alam. pokok-pokok ditebang, mata dikaburi wang.
lalu mulai hari ini saya berazam berjuang merakam sisa kejelitaan alam yang semakin pudar dimakan besi jentolak dan gergaji kasar.
dicelah-celah daun ungu...saya sesali untuk sekian kali...
Tiada ulasan:
Catat Ulasan